Een robuust beeld, eenvoudig van vorm. Twee losse delen, een lichte kalksteen met daarop een donkergrijze hardsteen. Met de puntbeitel gehakt in structuur. De vormen spiegelen elkaar en vallen samen. De spanning zit in de combinatie van de materialen, maar ook in het verloop van de rondingen en de kleine knik die het beeld maakt. Een beeld dat je eigenlijk vooral in het echt moet zien, om te voelen wat het doet met de ruimte.
Nu het af is word ik weer teruggeworpen in de tijd door de verwantschap met een beeld dat ik lang geleden maakte, ‘Doorkijk’, een van mijn oude favorieten.
