In 2017 zijn door de gemeente Utrecht verschillende ontwerpen voor een kunstwerk op het Vredenburgplein gepresenteerd aan het publiek. Dit heeft mij aan het denken gezet: wat zou ik doen als ik me zou laten inspireren door het Vredenburg.Dit heb ik voor het beeldhouwsymposium van DUS (De Utrechtse Steenbeeldhouwers) als uitgangspunt genomen.
Ik heb me laten inspireren door de geschiedenis van het plein en het kasteel dat er ooit stond. Niet alleen een positieve geschiedenis, het gaat ook over oorlog en verzet. Op zoek naar meer informatie kwam ik tevensinformatie tegen over fort Vredenburg, op Java, gebouwd door de Nederlanders tijdens de kolonisatie.
Deze beelden zijn gebaseerd op fortvormen: robuust, met dikke ronde hoeken, muurtjes en trappen. Maar dan zonder de militairefunctie. Deze vormen zijn bedacht voor het dagelijks leven op het plein. Stevig en stoer, ze kunnen tegen een stootje. Een ontmoetingsplek, waarop je kunt zitten, klimmen of tegen een muurtje hangen (zie illustratie).
Je kunt deze beelden beschouwen als een maquette, maar ook als autonoom kunstwerk.Ze zijn gemaakt van Anröchtergrünstein, een weerbestendige Duitse kalksteen, en ingelegd met koper. Dat zal buiten oxideren.
